ای آی دو هنر در آوردن شمشير از غلاف يا (Unkitsuke)، کشتن دشمن با يک ضربه شمشير يا (Kiritsuke)، پاک کردن لکه خون از روی تيغه شمشير يا (Chiburi) و نهادن مجددآن درون غلاف است.(Noto) کندوی سنتی، هنر استفاده از شمشير بيرون از غلاف می باشد. اما کندوی مدرن يا پيشرفته، با ضربات شمشيرهايی از جنس بامبو و در حالی صورت می پذيرد که هنر آموزان کاملاً مجهز و در لباس های مناسب خود کاملاً ايمن هستند. Iaido دارای وابستگيها و تشابهات تاريخی و فلسفی بسياری با Kenjutsu می باشد.
اين سبک از هنرهای رزمی، براي قرنها توسط جنگجويان ژاپنی انجام می شد. در اين سبک، سامورايی ها از شمشيرهای خود به عنوان اسلحه استفاده می کردند. آنها در آن واحد از دو شمشير که به Daisho موسوم بودند بهره می بردند. يکی از اين شمشيرها بلند بود که Katana نام داشت و ديگری کوتاهتر بود که Wakizashi خوانده می شد.
بيشتر تمرين های Iaido امروزه با Katana انجام می شود.

 ای . آی . دو يا مکتبي براي کنترل جسم ، روح و ذهن
هنر شمشير زنی در سراسر ژاپن ، تاريخي کهن و قدمتي بسيار طولاني دارد ، براساس تحقيقات باستان شناسي و آثار کشف شده بيشتر حدس زده مي شود سابقه آن به دوره « ياماتو جيدای » قبل از ميلاد مسيح بر گردد .
در اعصار گذشته هنر شمشير زني را « تاچي اوچي» مي خواندند ، هنري رزمي که تکنيکهاي محدود آن را اغلب نظاميان فرا مي گرفتند تا در جنگها به کار گيرند . از سالهاي 800 ميلادي جنگهاي ملوک الطوايفي در سرزمين ژاپن شروع شد که بيش از چهار قرن به طول انجاميد ، در اين مدت شمار بسياري از انسانها تلف شدند . در پس نتيجه تجربيات فراوان ناشي از اين نبردها ، شمشير ژاپني شکل واقعي و امروزي خود را يافت و تکنيکهاي رزمي به شکوفايي رسيد و در نهايت هنر « کن جوتسو » شگل گرفت .
در سالهي 1334 ـ 1191 ميلادي ، در دوره « کاماکورا » کن جوتسو به نهايت پيشرفت کرد و به يکي از پرطرفدارترين هنرهاي رزمي عصر تبديل شد به طوري اين دوره «سالهاي طلايي سامورائيها » نام گرفت. در آن سالها مسابقات و تمرينات با شمشير واقعي و يا با شمشير چوبي به نام « بوکوتو » صورت مي گرفت که همين مسئله نيز صدمات و آسيبهاي بسياري را به دنبال مي آورد .